Internet Radio

Internet radio (also known as web radio, net radio, streaming radio and e-radio) is an audio service transmitted via the Internet. Music streaming on the Internet is usually referred to as webcasting since it is not transmitted broadly through wireless means.

Internet radio involves streaming media, presenting listeners with a continuous stream of audio that cannot be paused or replayed, much like traditional broadcast media; in this respect, it is distinct from on-demand file serving. Internet radio is also distinct from podcasting, which involves downloading rather than streaming. Many Internet radio services are associated with a corresponding traditional (terrestrial) radio station or radio network. Internet-only radio stations are independent of such associations.

Internet radio services are usually accessible from anywhere in the world—for example, one could listen to an Australian station from Europe or America. Some major networks like Clear Channel and CBS Radio in the US, and Chrysalis in the UK restrict listening to in country because of music licensing and advertising concerns.[citation needed] Internet radio remains popular among expatriates and listeners with interests that are often not adequately served by local radio stations (such as eurodance, progressive rock, ambient music, folk music, classical music, and stand-up comedy). Internet radio services offer news, sports, talk, and various genres of music—every format that is available on traditional radio stations.

Streaming
Streaming technology is used to distribute Internet radio, typically using a lossy audio codec. Streaming audio formats include "MP3, Ogg Vorbis, Windows Media Audio, RealAudio, and HE-AAC (or aacPlus)". Audio data is continuously transmitted serially ("streamed") over the local network or internet in TCP or UDP packets, then reassembled at the receiver and played a second or two later. The delay is called lag, and is introduced at several stages of digital audio broadcasting.

Simulation
A local turner simulation program includes all the online radios that can also be heard in the air in the city.

History
A November 1994 Rolling Stones concert was the "first major cyberspace multicast concert." Mick Jagger opened the concert by saying, "I wanna say a special welcome to everyone that's, uh, climbed into the Internet tonight and, uh, has got into the M-bone. And I hope it doesn't all collapse".

On November 7, 1994, WXYC (89.3 FM Chapel Hill, NC USA) became the first traditional radio station to announce broadcasting on the Internet. WXYC used an FM radio connected to a system at SunSite, later known as Ibiblio, running Cornell's CU-SeeMe software. WXYC had begun test broadcasts and bandwidth testing as early as August, 1994.[4] WREK (91.1 FM, Atlanta, GA USA) started streaming on the same day using their own custom software called CyberRadio1. However, unlike WXYC, this was WREK's beta launch and the stream was not advertised until a later date.

In 1995, Progressive Networks released RealAudio as a free download. Time magazine said that RealAudio took "advantage of the latest advances in digital compression" and delivered "AM radio-quality sound in so-called real time". Eventually, companies such as Nullsoft and Microsoft released streaming audio players as free downloads. As the software audio players became available, "many Web-based radio stations began springing up".

In March 1996, Virgin Radio - London, became the first European radio station to broadcast its full program live on the internet. It broadcast its FM signal, live from the source, simultaneously on the Internet 24 hours a day.

Internet radio attracted significant media and investor attention in the late 1990s. In 1998, the initial public stock offering for Broadcast.com set a record at the time for the largest jump in price in stock offerings in the United States. The offering price was US$18 and the company's shares opened at US$68 on the first day of trading. The company was losing money at the time and indicated in a prospectus filed with the Securities Exchange Commission that they expected the losses to continue indefinitely. Yahoo! purchased Broadcast.com on July 20, 1999 for US$5.7 billion.

In 1998, the longest running internet radio show, "The Vinyl Lounge" commenced netcasting from Sydney, Australia from Australia's first Internet Radio Station, NetFM (www.netfm.net). In 1999, Australian Telco "Telstra" launched the The Basement Internet Radio Station but it was later shut down in 2003 as it was not a viable business for the Telco.

From 2000 onwards, most Internet Radio Stations increased their stream quality as bandwidth became more economical. Today, most stations stream between 64 kbps and 128 kbps providing near CD quality audio.

US royalty controversy
In October 1998, the US Congress passed the Digital Millennium Copyright Act (DMCA). One result of the DMCA is that performance royalties are to be paid for satellite radio and Internet radio broadcasts in addition to publishing royalties. In contrast, traditional radio broadcasters pay only publishing royalties and no performance royalties.

A rancorous dispute ensued over how performance royalties should be assessed for Internet broadcasters. Some observers said that royalty rates that were being proposed were overly burdensome and intended to disadvantage independent Internet-only stations that "while Internet giants like AOL may be able to afford the new rates, many smaller Internet radio stations will have to shut down". The Digital Media Association (DiMA) said that even large companies, like Yahoo! Music, might fail due to the proposed rates. Some observers said that some U.S.-based Internet broadcasts might be moved to foreign jurisdictions where US royalties do not apply.

Many of these critics organized SaveNetRadio.org, "a coalition of listeners, artists, labels and webcasters" that opposed the proposed royalty rates. To focus attention on the consequences of the impending rate hike, many US Internet broadcasters participated in a "Day of Silence" on June 26, 2007. On that day, they shut off their audio streams or streamed ambient sound, sometimes interspersed with brief public service announcements. Notable participants included Rhapsody, Live365, MTV, Pandora, and SHOUTcast. Some others that did not participate, like Last.fm, having just been purchased for 280 million dollars by CBS Music Group, stated that they did not want to punish their listeners.

SoundExchange, representing supporters of the increase in royalty rates, pointed out the fact that the rates were flat from 1998 through 2005 (see above), without even being increased to reflect cost-of-living increases. They also declared that if internet radio is to build businesses from the product of recordings, the performers and owners of those recordings should receive fair compensation. Opponents[who?] argued that the purchase price paid for Last.FM reflected that it was primarily a social network service that included a radio service.

On May 1, 2007, SoundExchange came to an agreement with certain large webcasters regarding the minimum fees that were modified by the determination of the Copyright Royalty Board. While the CRB decision imposed a $500 per station or channel minimum fee for all webcasters, certain webcasters represented through DiMA negotiated a $50,000 "cap" on those fees with SoundExchange. However, DiMA and SoundExchange continue to negotiate over the per song, per listener fees.

SoundExchange has also offered alternative rates and terms to certain eligible small webcasters, that allows them to calculate their royalties as a percentage of their revenue or expenses, instead of at a per performance rate. To be eligible, a webcaster had to have revenues of less than $1.25 million dollars a year and stream less than 5 million "listener hours" a month (or an average of 6830 concurrent listeners). These restrictions would disqualify independent webcasters like AccuRadio, DI.FM, Club977 and others from participating in the offer, and therefore many small commercial webcasters continue to negotiate a settlement with SoundExchange.

An August 16, 2008 Washington Post article reported that although Pandora was "one of the nation's most popular Web radio services, with about 1 million listeners daily...the burgeoning company may be on the verge of collapse" due to the structuring of performance royalty payment for webcasters. "Traditional radio, by contrast, pays no such fee. Satellite radio pays a fee but at a less onerous rate, at least by some measures." The article indicated that "other Web radio outfits" may be "doom[ed]" for the same reasons.

On September 30, 2008, the United States Congress passed "a bill that would put into effect any changes to the royalty rate to which [record labels and web casters] agree while lawmakers are out of session". Although royalty rates are expected to decrease, many webcasters nevertheless predict difficulties generating sufficient revenue to cover their royalty payments.

In January 2009, the US Copyright Royalty Board announced that "it will apply royalties to streaming net services based on revenue".

Popularity
In 2003, revenue from online streaming music radio was US$49 million. By 2006, that figure rose to US$500 million.

A February 21, 2007 "survey of 3,000 Americans released by consultancy Bridge Ratings & Research" found that "as much as 19% of U.S. consumers 12 and older listen to Web-based radio stations." In other words, there were "some 57 million weekly listeners of Internet radio programs. More people listen to online radio than to satellite radio, high-definition [sic] radio, podcasts, or cell-phone-based radio combined".

An April 2008 Arbitron survey showed that, in the US, more than one in seven persons aged 25–54 years old listen to online radio each week. In 2008, 13 percent of the American population listened to the radio online, compared with 11 percent in 2007.

Internet radio functionality is also built into many dedicated Internet radio devices, which give an FM like receiver user experience.

Sejarah Teknologi Maklumat dan Sistemnya

Teknologi merujuk kepada Perkakasan, Perisian dan Sistem Telekomunikasi yang digunakan di dalam pengurusan dan pemprosesan maklumat.

Perkakasan komputer seperti unit pemproses pusat (CPU), ingatan (RAM), cakera keras (HDD), papan kekunci (keyboard), tetikus (mouse) dan sebagainya amat penting dalam proses kemasukan, pemprosesan dan penyimpanan maklumat.

Perisian komputer seperti sistem operasi (OS) yang popular termasuk Linux, UNIX, Mac OS dan Windows dan aplikasi produktiviti pejabat seperti OpenOffice atau Microsoft Office serta perisian Internet seperti pelayar web (Mozilla, Netscape Navigator, Safari dan Internet Explorer) memainkan peranan besar dalam teknologi maklumat. Ini kerana ia merupakan perisian yang paling banyak digunakan oleh pengguna komputer setiap hari. Untuk mengetahui lebih lanjut tentang pengkelasannya sila rujuk tajuk Perisian.

Dari segi komersial dan pembangunan sistem, perisian komputer boleh dibahagian kepada dua iaitu:

Perisian Bebas / Sumber Terbuka - Secara amnya, boleh didapati secara PERCUMA atau dibeli berserta kod sumber seperti Linux, FreeBSD, dan OpenOffice.
Perisian Komersial / Sumber Tertutup - Secara amnya, lesen menggunakan perisian perlu dibeli manakala kod sumber tidak diberikan seperti Microsoft Windows dan Miscrosoft Office. Namun begitu , untuk mengimbang kebangkitan penggunaan perisian sumber terbuka, syarikat Microsoft telah melancarkan kempen yang dipanggil kongsi sumber (share source). Dengan konsep ini, pengguna komersial dan pihak kerajaan boleh 'melihat' kod sumber perisian Miscrosoft. Namun begitu, pengguna tidak dibenarkan untuk mengguna, menyunting atau mengubah kod sumber tersebut. Pengguna juga perlu menandatangani satu perjanjian untuk membolehkan mereka melihat kod sumber tersebut.
Sistem Telekomunikasi merupakan komponen yang amat penting selepas perkakasan dan perisian. Ia merupakan rangkaian dan jambatan yang menyambungkan semua sistem komputer dan sistem telekomunikasi di seluruh dunia seperti Internet, satelit, dan sistem telefon. Ia merupakan kombinasi beberapa teknologi seperti:

Protokol / Senibina Telekomunikasi - TCP/IP, OSI dan SNA, dsb
Teknologi Telekomunikasi/ Rangkaian - ATM, X.25, Frame Relay, 3G, SMS, MMS, Bluetooth, dsb
Teknologi Media Penghantaran - Wayar tembaga, Gentian Optik, Gelombang Mikro, Radio dan Satelit.

Organisasi
Merupakan tempat dimana teknologi maklumat digunakan, ia mempengaruhi pengurusan dan pemprosesan maklumat tersebut. Ia mungkin boleh dilihat dari sudut pentadbiran organisasi yang membahagikan organisasi kepada tiga bahagian iaitu peringkat operasi, taktikal dan strategik dimana setiap peringkat memerlukan sistem yang berbeza seperti rajah dibawah.


Pengguna
Merupakan pengguna teknologi maklumat yang boleh dipecahkan kepada pengguna yang mengguna dan pengguna yang mentadbir maklumat tersebut.

Pengguna teknologi maklumat: Pengguna sistem yang tidak mentadbir sistem tersebut seperti kerani, jururuwang, pengurus, dsb

Pentadbir teknologi maklumat: Juruteknik komputer, pengurus teknologi maklumat, juru analisa sistem , pengaturcara program , dsb

Sejarah teknologi maklumat
Istilah "teknologi maklumat" muncul pada sekitar dekad 1970-an. Bagaimanapun, konsepnya yang asas boleh dikesani jauh lebih lama lagi. Pada sepanjang abad ke-20, pihak tentera telah berikat dengan berbagai-bagai industri untuk membangunkan elektronik, komputer, dan teori maklumat. Secara sejarah, pihak tentera telah mendorong penyelidikan-penyelidikan tersebut dengan memotivasi dan membiayai inovasi dalam bidang penjenteraan dan pengkomputan.

Komputer komersil yang pertama ialah UNIVAC I yang direka bentuk oleh J. Presper Eckert dan John Mauchly untuk Biro Banci Amerika Syarikat. Akhir dekad 1970-an memperlihatkan kebangkitan mikrokomputer, diikuti dengan rapat oleh komputer peribadi IBM pada tahun 1981. Sejak dari masa itu, empat generasi komputer telah berkembang, dengan setiap generasi melambangkan satu langkah yang dicirikan oleh perkakasan yang semakin kecil dan berupaya. Generasi pertama menggunakan tiub vakum, dengan generasi-generasi kedua dan ketiga masing-masing menggunakan transistor dan litar bersepadu. Generasi keempat, iaitu generasi terkini, menggunakan sistem-sistem yang lebih rumit seperti penyepaduan skala sangat besar (VLSI).

Teknologi maklumat pada hari ini
Pada hari ini, istilah teknologi maklumat telah diperluas untuk merangkumi banyak aspek pengkomputan dan teknologi, dengan istilah ini lebih dapat dikenal, berbanding dengan dahulu. Payung teknologi maklumat adalah amat besar, dan meliputi banyak bidang.

Ahli-ahi profesional melakukan berbagai-bagai tugas yang berbeza-beza dari pemasangan perisian penggunaan sehingga perekaan bentuk rangkaian komputer dan pangkalan data maklumat. Sebilangan tugas yang dilakukan oleh mereka adalah seperti yang berikut:

Pengurusan data
Pengurusan sistem
Perangkaian komputer
Perekaan bentuk perisian
Perekaan bentuk sistem pangkalan data
Sistem maklumat pengurusan (MIS)

Pertubuhan industri
Perikatan Teknologi dan Perkhidmatan Maklumat Dunia (WITSA) ialah sebuah konsortium yang terdiri dari melebihi 60 buah persatuan industri teknologi maklumat (IT) daripada ekonomi-ekonomi di seluruh dunia. Diasaskan pada tahun 1978 dengan nama Persatuan Industri Perkhidmatan Pengkomputan Dunia, WITSA semakin memainkan peranan sokongan yang aktif terhadap persoalan-persoalan dasar awam tentang penciptaan infrastruktur maklumat sejagat yang kuat dan berkesan.

Sejarah Internet dan Perkembangan Internet

Sejarah dari adanya intenet dimulai pada tahun 1969 ketika itu Departmen Pertahanan Amerika, U.S. Defense Advanced Research Projects Agency(DARPA) memutuskan untuk mengadakan riset tentang bagaimana cara menghubungkan sejumlah komputer sehingga membentuk jaringan organik.

Program riset ini dikenal dengan nama ARPANET. Pada 1970, sudah lebih dari 10 komputer yang berhasil dihubungkan satu sama lain sehingga mereka bisa saling berkomunikasi dan membentuk sebuah jaringan.

Tahun 1972, Roy Tomlinson berhasil menyempurnakan program e-mail yang ia ciptakan setahun yang lalu untuk ARPANET. Program e-mail ini begitu mudah sehingga langsung menjadi populer. Pada tahun yang sama, icon @juga diperkenalkan sebagai lambang penting yang menunjukkan “at” atau “pada”. Tahun 1973, jaringan komputer ARPANET mulai dikembangkan ke luar Amerika Serikat.

Komputer University College di London merupakan komputer pertama yang ada di luar Amerika yang menjadi anggota jaringan Arpanet. Pada tahun yang sama, dua orang ahli komputer yakni Vinton Cerf dan Bob Kahn mempresentasikan sebuah gagasan yang lebih besar, yang menjadi cikal bakal pemikiran internet. Ide ini dipresentasikan untuk pertama kalinya di Universitas Sussex.

Tahun 1988, Jarko Oikarinen dari Finland menemukan dan sekaligus memperkenalkan IRC atau Internet Relay Chat. Setahun kemudian, jumlah komputer yang saling berhubungan kembali melonjak 10 kali lipat dalam setahun. Tak kurang dari 100.000 komputer kini membentuk sebuah jaringan. Tahun 1990 adalah tahun yang paling bersejarah, ketika Tim Berners Lee menemukan program editor dan browser yang bisa menjelajah antara satu komputer dengan komputer yang lainnya, yang membentuk jaringan itu. Program inilah yang disebut www, atau Worl Wide Web.

Tahun 1992, komputer yang saling tersambung membentuk jaringan sudah melampaui sejuta komputer, dan di tahun yang sama muncul istilah surfing the internet. Tahun 1994, situs internet telah tumbuh menjadi 3000 alamat halaman, dan untuk pertama kalinya virtual-shopping atau e-retail muncul di internet. Dunia langsung berubah. Di tahun yang sama Yahoo! didirikan, yang juga sekaligus kelahiran Netscape Navigator 1.0.



SEJARAH RINGKAS INTERNET DI MALAYSIA

Pada tahun 1987, Rangkaian Komputer Malaysia (RangKoM) dengan kemudahan sambungan antarabangsa telah ditubuhkan. Universiti-universiti tempatan merupakan pengguna RangKoM pada peringkat awal. Ianya terus berkembang dengan sokongan dan perhatian dari pihak swasta. Tumpuan awal penggunaan RangKoM ialah pada mel dan forum elektronik, walaupun ia mempunyai keupayaan komunikasi dan perkongsian sumber. Projek RangKoM bukan sahaja memberi pengalaman dari segi pembangunan teknologi, malah ia juga mendedahkan beberapa kelemahan, kekurangan dan juga potensi penggunaan teknologi rangkaian komunikasi dan isu-isu pengurusan yang berkaitan dengannya.

Berdasarkan kepada pengalaman ini, program JARING telah dirumuskan, dan ianya dilancarkan pada tahun 1991 yang bertujuan untuk membangunkan rangkaian komunikasi negara secara bersepadu dan lebih menyeluruh. Secara praktiknya, segala kegiatan dan pengalaman projek RangKoM telah diserapkan ke dalam projek JARING.

MIMOS yang dikenalikan oleh 5 pakar komputer iaitu Dr Mohd Azzman UM, Dr Awang Lah UM, Dr Muhammad Ghazie Ismail (USM), Dr Mohd Arif Nun (UTM), Dr Mohd Zawawi Ismail (UTM) mengendalikan projek rangkaian JARING sebagai projek pembangunan utama dalam Rancangan Malaysia Ke-Enam. JARING yang dihubungkan dengan banyak institusi penyelidikan dan akademik, serta agensi kerajaan dan swasta di Malaysia, bermatlamatkan terutamanya untuk menyokong aktiviti pendidikan, penyelidikan dan komersial. JARING juga dihubungkan kepada rangkaian Internet antarabangsa.

Talian litar suwa antarabangsa berkelajuan 64Kbps ke Amerika Syarikat telah beroperasi mulai 14hb. Nov. 1992. Talian suwa ini menggantikan talian X.25 awam dan dail yang tidak lagi kos efektif setelah meningkatnya bilangan pengguna dan tahap penggunaan JARING. Pada 29hb. Nov. 1994, keupayaan JARING dipertingkatkan kepada 1.5Mbps yang merupakan 24 kali ganda lebih pantas berbanding dengan talian 64Kbps. Keupayaan JARING ini memanfaatkan sepenuhnya teknologi gentian optik selaras dengan pertambahan dalam bilangan keahlian.

Pada bulan Jun 1994, JARING bergerak dengan lebih cemerlang lagi dan Internet boleh diakses melalui nodnya yang ditempatkan di seluruh negara. Nod JARING pada masa tersebut ditempatkan di 16 buah bandar utama di Malaysia, iaitu di Damansara, Petaling Jaya, Shah Alam, Bangi, Melaka, Seri Gading, Johor Bahru, Ipoh, Pulau Pinang, Alor Setar, Kuantan, Kuala Terengganu, Kota Bahru, Kuching, Kota Kinabalu, dan Kuala Lumpur. Ini membolehkan lebih ramai pengguna mencapai JARING/Internet dengan panggilan telefon tempatan. Rangkaian JARING turut boleh dimanfaatkan oleh pengguna dari
Singapura, Brunei, dan Thailand.

Dari segi perkembangan keahlian JARING/Internet pula, sebanyak 27 organisasi dan jabatan kerajaan telah menjadi ahli pada awal tahun 1992. Lebih 200 pelanggan dalam negara menggunakan kemudahan ini pada akhir tahun 1992. Keahlian JARING dikategorikan kepada pelajar, orang perseorangan dan organisasi. Orang perseorangan dan pelajar hanya boleh mengakses Internet melalui talian dail sahaja, sementara organisasi boleh mengakses melalui talian dail atau litar suwa. Keahlian JARING di sepanjang tahun 1994 meningkat kepada 1,693 ahli individu dan 254 syarikat.

Dalam tahun 1995 pula, JARING ditingkatkan keupayaan bagi menampung pertambahan keahlian dan penggunaan serta mengurangkan kesesakan aliran trafik. Tumpuan utama ialah mengukuhkan prasarana tulang belakang JARING melalui tambahan nod, talian di antara nod, dan peningkatan kelajuan beberapa talian suwa serta bilangan talian dail.

Dalam tahun 1995 juga talian yang menghubungkan nod-nod di Pulau Pinang dan Johor Bahru telah ditingkatkan kelajuannya dari 64Kbps kepada 2.048Mbps. Sehingga akhir tahun 1995, lebih 1,000 talian untuk pengguna talian dail telah disediakan. Sebanyak 40 nod baru telah dipasang dalam tahun 1996 sebagai tambahan kepada 21 nod pada tahun sebelumnya.

Tahun 1995 juga menyaksikan pemasangan sambungan kedua ke Internet antarabangsa. Sambungan tetap yang berkelajuan tinggi pada kadar 2.048Mbps (E1) berfungsi serentak dengan sambungan 1.536Mbps (T1) sebelumnya. Kehadiran E1 disamping T1 berupaya menampung penggunaan yang semakin bertambah. Sepanjang tahun 1995 pertumbuhan peningkatan keahlian JARING bertambah pada kadar purata 22% sebulan. Melalui Rancangan Malaysia Ke-7, kerajaan telah melaksanakan projek Superstruktur Maklumat Negara yang menggunakan JARING sebagai prasarana tulang belakang.

Untuk membuka peluang yang lebih luas kepada umum, JARING telah memeteraikan Memorandum Persefahaman (MOU) dengan beberapa syarikat Pembekal Perkhidmatan Akses JARING (JASP) pada 1 Ogos 1996. Ia memudahkan orang ramai mendapat khidmat sokongan bagi mengakses Internet.

Seterusnya, pada tanggal 7 November 1996 JARING telah menandatangani perjanjian persefahaman dengan Asia Internet Holding (AIH) dari Jepun bagi mempertingkatkan perkhidmatan Internet untuk pengguna tempatan dan Asia Pasifik. Rangkaian yang dinamakan JARING-A-Bone ini memudahkan pengguna Internet menghubungi halaman web di rantau Asia. Hubungan tersebut menyediakan akses lebih cepat dan secara terus bagi pengguna kepada negara-negara Asia yang dihubungkan dengan A-Bone. Pada bulan Mei 1997, JARING mula menawarkan perkhidmatan perayauan antarabangsa yang meliputi lebih 150 negara.

Pada 11 Jun 1997, JARING menempa sejarah dengan pemasangan talian antarabangsa berkelajuan 45Mbps yang merupakan talian pertama seumpamanya di rantau ini (di luar Jepun). Talian ini dipasang mengambil sempena persidangan Internet terbesar di Asia, INET 97. Selanjutnya pada akhir tahun 1997, jumlah keahlian JARING meningkat melebihi 100,000 orang dengan jumlah pengguna dianggarkan melebihi 300,000 orang.

Bagi menampung pengguna yang semakin meningkat dan semakin memerlukan perkhidmatan terbaik, maka pada 1 November 1996, Telekom Malaysia Berhad telah memulakan perkhidmatan TMNet, sebagai Penyedia Perkhidmatan Internet (ISP) kedua Malaysia setelah mendapat lesen daripada pihak kerajaan.

Penggunaan Internet dijangka akan terus berkembang dengan cepatnya sebagai media komunikasi multimedia utama dunia yang akan membawa kita semua ke alaf ke 21. Kita amat bertuah kerana telah dapat mengenalpasti potensi Internet lebih 10 tahun dahulu berbanding dengan negara lain di rantau ini.

Peranan dan Fungsi My CERT

MyCERT merupakan salah satu agensi di bawah Cyber Security Malaysia yang banyak memainkan peranan penting khususnya dalam memastikan keselamatan penggunaan komputer serta penggunaan internet di negara ini. Ditubuhkan pada 13 Januari 1997 dan mula beroperasi sepenuhnya pada 1 Mac 1997. MyCERT adalah pusat rujukan rujukan untuk komuniti internet di negara ini dalam menghadapi insiden keselamatan komputer dan cara pencegahan.

Pada dasarnya, MyCERT bekerja sama dengan badan-badan penguatkuasaan undang-undang yang berkaitan seperti Polis Diraja Malaysia, Securities Commission dan Bank Negara Malaysia. MyCERT juga mempunyai kerjasama erat dengan Internet Service Provider (ISP) dan lain-lain CERT (Computer Emergency Response Team) serta Computer Security Incident Response Teams (CSIRT).

Misi utama MyCERT adalah untuk mengatasi sebarang masalah yang berkaitan dengan keselamatan komputer pengguna internet di Malaysia. Manakal visi yang ditetapkan pula adalah untuk mengurangkan kemungkinan serangan yang berjaya dan menurunkan risiko kerosakan akibat.

Mengenai peranan MyCERT ini, apabila ada pengguna melaporkan kejadian atau tindakan merosakkan laman web tertentu, tindakan segera akan mereka ambil. Contohnya,Pihak MyCERT akan menghubungi pihak hoster dan meminta agar akaun digantung sementara setelah mereka mengesan gangguan/kerosakan telah dilakukan ke laman web yang telah dibangunkan. Tindakan tersebut boleh mengelakkan laman web/blog kita dirosakkan dengan lebih teruk.

Jenis-Jenis Ancaman Siber

Antara contoh insiden serangan siber yang serius dapat dilihat di negara Estonia. Estonia merupakan sebuah negara yang mempunyai kebergantungan yang tinggi kepada internet dengan 350 agensi kerajaan dihubungkan secara maya menerusi sistem yang dikenali sebagai X-road, termasuklah sistem kesihatan bersepadu dan sistem mengundi secara elektronik. Pada 28 April 2007, serangan siber telah melumpuhkan sistem pengurusan maklumat kerajaan dan sektor swasta termasuklah sistem perbankan. Faktor yang menyebabkan serangan ini dilancarkan berpunca kepada perasaan tidak puas hati rakyat dan kerajaan Rusia dengan tindakan kerajaan Estonia memindahkan patung tentera yang memperingati zaman perang kerajaan Soviet di Tallin.

Para penjenayah pada masa ini sudah beralih kepada jenayah terancang menggunakan platform siber. Pada 21 April 2009, Syarikat Perunding Keselamatan Finjan telah mendedahkan penemuan rangkaian komputer robot atau botnet terbesar yang dimiliki oleh 6 anggota kumpulan penjenayah siber. Botnet yang berpangkalan di Ukraine mengawal 1.9 juta komputer termasuklah 77 domain milik kerajaan sejak Februari 2009. Botnet yang berorentasikan trojan mampu melaksanakan aktiviti-aktiviti penyebaran spam, menceroboh e-mel, key logger, menyalin fail, kecurian maklumat peribadi dan pelancaran serangan denial of service. Para penjenayah siber ini menyediakan perkhidmatan penyewaaan perkhidmatan botnet serendah USD 100 bagi 1,000 buah komputer terancam hanya mampu dikesan oleh 4 daripada 29 perisian anti-virus

Kebergantungan sistem pentadbiran sesebuah negara mahupun individu terhadap teknologi maklumat semakin meningkat. Teknologi ini digunakan secara menyeluruh dalam bidang komunikasi, pertukaran dana, pengurusan utiliti, perkhidmatan kerajaan, tindakan ketenteraan dan pengurusan maklumat terperingkat.

Teknologi internet juga kini menjadi satu elemen yang penting dalam jaminan bekalan tenaga, air, perkhidmatan kecemasan, sistem pertahanan, perbankan elektronik dan perkhidmatan kesihatan awam. Jaringan perhubungan yang saling berkait secara global ini boleh mencetuskan ancaman siber di mana-mana selagi sesuatu perkakasan mempunyai capaian ke platform siber ini.

Ancaman siber merupakan serangan yang dilancarkan secara maya terhadap infrastruktur, infostruktur dan aplikasi komunikasi fizikal dan tanpa wayar. Ancaman siber ini dibahagikan kepada beberapa kategori iaitu:

1. Pencerobohan (Intrusion)
Insiden pencerobohan sistem dan aplikasi komputer tanpa kebenaran dan berupaya mengubah kandungan sistem tersebut.

2. Penipuan (Fraud)
Merujuk kepada skim penipuan yang menggunakan satu atau lebih komponen internet dan telekomunikasi termasuklah ruangan chat, e-mel, papan buletin, laman web dan sms untuk mewujudkan ruangan pembujukan dan transaksi wang seperti laman web atau e-mail yang menyerupai atau kelihatan seperti badan kewangan atau syarikat yang sahih beroperasi (phishing), pelaburan e-dagang atau skim piramid.

3. Gangguan (Harassment)
Melibatkan penghantaran mesej, gambar dan video yang berunsur fitnah, lucah, gangguan dan ancaman kepada pengguna lain.

4. Ancaman Pencerobohan (Hack Threat)
Merangkumi serangan ke atas sistem dan aplikasi komputer agensi-agensi tertentu dengan tujuan melumpuhkan operasi sistem dan aplikasi komputer bagi agensi berkenaan.

5. Kod Berbahaya (Malicious Code)
Merupakan perisian atau skrip komputer yang diprogramkan untuk menceroboh komputer dan merosakkan sistem. Kod berbahaya termasuklah skrip serangan, virus, worm, Trojan horse, program Back door dan kandungan aktif berbahaya.

6. Gangguan Perkhidmatan (Denial of Service)
Merupakan serangan ke atas sesuatu sistem atau aplikasi komputer yang menyebabkan para pengguna tidak dapat mencapai dan menggunakan sistem atau aplikasi berkenaan.


Dalam melaksanakan Dasar Keselamatan Siber Negara (DKSN) yang telah diwujudkan, Majlis Keselamatan Negara memberi tumpuan dan penekanan kepada aspek persediaan dan kesiapsediaan kepada sebarang situasi kecemasan siber dan perancangan dalam menghadapi krisis siber. DKSN mengutamakan perlindungan kepada Infrastruktur Maklumat Kritikal Nasional (Critical National Information Infrastructure - CNII) yang terdiri daripada sepuluh sektor utama, iaitu pertahanan dan keselamatan negara, maklumat dan komunikasi, tenaga, air, perbankan dan kewangan, pengangkutan, makanan dan pertanian, perkhidmatan kecemasan, perkhidmatan kerajaan dan perkhidmatan kesihatan.

Kerajaan turut bertindak memantau situasi keselamatan siber di dalam negara bagi memastikan tahap keselamatan siber berada dalam keadaan terkawal. Insiden keselamatan siber yang berlaku di negara kita semakin meningkat pada tahun 2008. Namun begitu, insiden yang berlaku masih terkawal tanpa membawa kepada ancaman yang serius kepada negara.

Informasi Mengenai Siber

Dalam mengharungi dunia alaf baru ini, masyarakat sememangnya tidak akan lari dari arus kemodenan teknologi. Salah satu teknologi yang mungkin tidak asing lagi adalah internet. Internet merupakan sumber akses yang mudah untuk mendapatkan maklumat dengan adanya polisi dunia tanpa sempadan. Bak kata pepatah segala maklumat umpama dihujung jari sahaja. Segala-galanya boleh dicapai melalui internet.

Sebagai negara yang sedang membangun, Malaysia telah melangkah masuk ke alam internet atau lebih dikenali sebagai alam siber melalui dua pendekatan. Pendekatan tersebut ialah melalui ‘hard-infrastructure’ dan ‘soft-infrasructure’. ‘Hard-infrasructure ini adalah bermaksud membina infrastruktur dengan mewujudkan kawasan fizikal untuk pembangunan ICT termasuk membina komunikasi berkelajuan tinggi. ‘Soft-infrasructure’ pula bermaksud mewujudkan undang-undang yang berhubungkait dengan ICT tersebut.

Pembukaan kafe siber kerap dikaitkan dengan perkembangan teknologi maklumat dan komunikasi (ICT) yang pesat sekarang. Konsep asal pembukaan kafe siber adalah pembukaan kafe siber adalah murni bagi membolehkan orang ramai yang tidak mempunyai komputer peribadi dirumah ke premis itu bagi mendapatkan maklumat melalui Internet.
Atas alasan sebagai pusat menimba ilmu ICT dan tidak mahu rakyat ketingalan dalam arus dunia siber, Pihak Berkuasa Tempatan (PBT) meluluskan pembukaan kafe siber dengan syarat tertentu.
Bagaimanapun, kehadiran mendadak kafe siber bagi memenuhi hasrat murni itu menyebabkan kerajaan tidak “sempat” menggubal atau mengadakan peraturan khusus mengenai kafe siber.
Perkara ini mungkin di sebabkan kafe siber perkara baru dan memerlukan penelitian rapi dalam menyediakan peraturan mengenainya.
Ketiadaan peraturan khusus pengendalian kafe siber menumbulkan banyak persoalan, termasuk fungsi premis, kegiatan yang boleh dijalankan dan tindakan terhadap mereka yang menyalahgunakan premis itu.

Namun, terdapat undang-undang siber yang menerangkan mengenai isu-isu undang-undang berkenaan dengan penggunaan teknologi maklumat antara rangkaian. Ia merupakan bidang undang-undang yang kurang ketara berbanding hartanah dan kontrak, disebabkan ia adalah satu domain yang merangkumi banyak kawasan undang-undang dan regulasi. Sesetengah topik penting mengenai undang-undang siber adalah hak cipta, privasi, kebebasan bersuara dan bidang kuasa.

Keselamatan ICT

Kemunculan internet sebagai medium komunikasi terkini menjanjikan satu wadah penyebaran maklumat yang memantapkan ilmu dan maklumat. Oleh kerana itu, tiada siapa yang dapat mengawal perjalanan maklumat di dunia siber. Orang ramai boleh memperoleh pelbagai maklumat sama ada yang berbentuk idea, propaganda, pornografi dan sebagainya yang disebarkan menerusi internet. Kebebasan yang tiada batasnya dalam dunia siber menyebabkan aspek keselamatan seperti serangan siber dan sistem data maklumat negara boleh terancam. Negara kita juga tidak terkecuali dan terpaksa berhadapan dengan ancaman siber ini. Justeru, MCSA telah ditubuhkan di bawah Kementerian Sains, Teknologi dan Inovasi yang berfungsi sebagai pusat keselamatan siber di Malaysia.

Malaysian Cyber Security Agency (MCSA) telah ditubuhkan pada tahun 2006 di bawah Kementerian Sains, Teknologi dan Inovasi yang berfungsi sebagai Pusat Keselamatan Siber di Malaysia. Perkhidmatan yang disediakan oleh MCSA ialah berkaitan tindak balas kecemasan siber, penyelidikan terhadap ancaman siber, pemantauan pematuhan dasar, pengurusan keselamatan dan amalan terbaik, latihan dan outreach serta jaminan keselamatan siber. Wujudnya pelbagai laman web berbentuk hasutan dan lucah boleh memberi implikasi buruk kepada Negara. Oleh itu, kita perlu sentiasa peka dengan isu keselamatan siber kerana penggunaan internet telah menjadi gaya hidup masyarakat kini.

Contoh-contoh Laman Web yang Mengancam Keselamatan Negara dan Ketenteraman Awam yang dihoskan di Amerika Syarikat ialah :

• http://members.cox.net/terroristhunters

• http://www.malaysiasucks.com/Malaysia_Sucks.html

Contoh-contoh Laman Web Berunsur Hasutan

• http://malaysia-today.net
Dihoskan di Singapura tetapi pemilik adalah rakyat Malaysia.
o Isu laporan ASLI berkenaan Dasar Ekonomi Baru.
o Perhimpunan Agung UMNO 2006.
o Kes kematian Rayapan Anthony.
o Isu perdebatan anti-hadis.
o Isu Dasar Ekonomi Baru.
o Pameran Kegemilangan Sains dan Tamadun Islam.

• http://jameswongwingon-online.blogspot.com/
Dihoskan di Amerika Syarikat tetapi pemilik adalah rakyat Malaysia.
o Menyokong pergerakan Komunisme di Malaysia.

Oleh yang demikian, kekebalan sistem pertahanan negara bukan sahaja perlu dilihat daripada sudut ketenteraan, malah negara juga perlu sentiasa bersiap sedia untuk menangkis sebarang serangan siber. Aspek keselamatan siber ini amat penting dititikberatkan kerana dalam dunia tanpa sempadan, sebarang ancaman dan serangan terhadap negara boleh dilakukan beribu-ribu batu jauhnya. Oleh kerana itu, masyarakat hendaklah sentiasa peka dengan isu keselamatan siber kerana penggunaan internet kini telah menjadi sebahagian gaya hidup dan keperluan dalam mencari maklumat dan melakukan tugasan harian.